"Tyrolska" architektura

Wybierając do Międzygórza, należy wiedzieć, że przed II wojną światową miejscowość była jednym z bardziej ekskluzywnych letnisk. Śladami dawnej świetności są budynki sanatoriów, gdzie w większości leczono choroby płuc. Na szczególną uwagę zasługuje m.in. popularny. „Gigant”, dobrze obrazujący ówczesny poziom kurortu, jakim było Międzygórze. "Gigant" ze względu na swój rozmiar był największym drewnianym budynkiem uzdrowiskowym w kraju. Posiadał 50 pokoi, halę spacerową, stawy hodowlane (pstrągi) i doskonałą kuchnię. Ośrodek funkcjonuje do dzisiaj, tak jak pozostałe sanatoria, które stanowią połowę (jak nie więcej...) wszystkich budowli Międzygórza.

"Tyrolskie" wille w Międzygórzu powstały dzięki księżnej Mariannie Orańskiej. To ona zapoczątkowała tutaj turystykę, dostrzegając niezwykłe walory tego miejsca, inwestując w rozwój ówczesnej wsi. Zainicjowała budowę wielu obiektów, które dzisiaj można bez wahania uznać za perły Sudetów. Domy z charakterystycznymi balkonami otaczającymi całe piętra i bogato zdobioną stolarką, osadzone wzdłuż wijącego się potoku Wilczki, sprawiają, że czujemy się jak byśmy byli w jednej z sielankowych miejscowości w Alpach.

Ten atut - historyczny układ przestrzenny Międzygórza - noszący cechy XVI-wiecznej wsi górskiej i XIX-wiecznego kurortu, wraz z założeniami parków zdrojowych, tras spacerowych, małej architektury, jak i pozostala zabudowa uzdrowiskowa, a także XIX-wieczna zabudowa wiejska, o cechach sudeckiej architektury regionalnej, wymagają szczególnej uwagi i dbałości, aby to piekno nie przeminęlo. Inaczej miedzygorze - przestanie byc Miedzygórzem.